• Verwerking

Het bijbelverhaal is moeilijk. Er zijn goede en minder goede redenen om te klikken. 

De evangelielezing van vandaag is bepaald geen kinderverhaal. Het is daarom belangrijk om te checken of de kinderen begrepen hebben wat er aan de hand is. Dat kunt u doen, door één van de jongere kinderen te vragen om het verhaal na te vertellen. Vraag aan de oudere kinderen om ze te helpen waar het niet lukt.
Heeft u de indruk dat ze het niet goed begrijpen, vertel dan onderstaand spiegelverhaal. Als het gehoor erg jong is, dan kan het zelfs raadzaam zijn om alleen het spiegelverhaal te vertellen.

Spiegelverhaal: Sam en Julia eten lekkere peren
Sam woont naast een boerderij. Dat vindt hij erg leuk. Soms mag hij in de stal komen kijken naar de pasgeboren kalfjes. Bij de boerderij is ook een boomgaard waarin mooie perenbomen staan. Sam houdt van peren. Maar ja, in de boomgaard mag hij niet komen. Op een dag komt Julia spelen bij Sam. Ze springen op de trampoline en kunnen zo goed in de tuin van de buren kijken.

‘Er staat een perenboom in de tuin van jullie buren,’ zegt Julia. ‘Die peren zien er lekker uit.’
‘Weet ik’, zegt Sam, ‘maar de buurvrouw verkoopt die peren, dus ik krijg er nooit eentje.’
‘Jammer,’ zegt Julia. ‘Ja,’ zegt Sam. Ze springen verder op de trampoline. Maar ze vergeten kunstjes te doen. Ze denken nog aan de peren.
‘Kunnen we niet zelf een peer plukken? ‘vraagt Julia dan. Sam aarzelt. Maar ineens krijgt hij een idee. Als hij nou eens een plank uit de schuur pakte, dan kunnen ze de sloot oversteken en dan…
Sam pakt een plank. Hij legt hem over de sloot en zegt dan galant: ‘Dames gaan eerst.’ Julia steekt voorzichtig de sloot over. Ze rent naar de perenboom en plukt een peer. Sam doet hetzelfde. Ze zien niet dat de grote broer van Sam, Luuk staat te kijken.
’s Avonds aan tafel zegt Luuk tegen hun moeder: ‘Die Julia is maar een brutaal meisje. Ze stak zomaar de sloot over om een peer te stelen bij de buren. Misschien moeten je haar ouders bellen om te vertellen dat ze een dief is.’
‘Oh,’ zegt de moeder van Sam en Luuk. Ze eet gewoon door.
‘Dat mag toch niet, mam, ’dringt Luuk aan. ‘Dat meisje moet toch gestraft worden.’
‘Als jij nog nooit een snoepje gestolen hebt, mag je van mij bellen,’ antwoordt zijn moeder. 

Gesprek 

Nodig: blad papier met pen, of wat zandbakzand op een stuk plastic.

Vraag aan de kinderen wat ze vinden van het gedrag van Sam en Julia.
En wat vinden ze van Luuk? Is het eerlijk wat hij doet? En waarom zou hij Julia verraden en Sam niet?
Waarom geeft moeder eerst geen antwoord? Wat vind je daarvan?
En wat vind je van het antwoord dat ze uiteindelijk geeft?

Dezelfde vragen kunnen ook gesteld worden bij het evangelieverhaal.
Wat vind je van het gedrag van de vrouw en de man met wie ze wegloopt?
Wat vind je van de mannen die de vrouw bij Jezus brengen? Is het eerlijk wat ze doen? Waarom zouden ze de vrouw willen straffen en de man niet?
Waarom geeft Jezus eerst geen antwoord? Wat vind je daarvan?
En wat vind je van het antwoord dat Hij uiteindelijk geeft?

Er zijn goede en minder goede redenen om iemand te verklikken. Minder goede redenen zijn: in een goed blaadje bij iemand willen komen, jezelf beter vinden dan iemand anders, een hekel hebben aan iemand of aan groep, bijvoorbeeld aan alle meisjes, een vorm van pesten.
Maar er kan ook een goede reden zijn om bepaald gedrag te melden, om iemand te beschermen tegen zichzelf of een ander (je kleine zusje doet roekeloze dingen, er wordt iemand gepest) Dan is het geen klikken.
Praat met de kinderen over dit verschil.

Vraag dan aan de kinderen of zij wel eens geklikt hebben. Teken wat op een blad papier dat je voor je hebt liggen of in het zandbakzand als het antwoord uitblijft. Misschien kunt u schrijven: 'Kijk naar jezelf' of 'iedereen', of iets anders dat voor de groep toepasselijk is op dit moment. Wanneer u met de kinderen in het zand gaat schrijven (zie bij Extra's) dan kunt u ook kiezen om juist iets onleesbaars te schrijven.

Pak dan een paar stenen. Iemand stenigen met echte stenen totdat de dood erop volgt doen wij niet. Maar wat wij wel doen is elkaar met woorden bekogelen die pijn doen. Welke dingen hebben de kinderen wel eens gehoord die pijn doen?
Leg voor elke pijnlijke uitspraak een steen apart, zodat je een rijtje krijgt.
Beëindig het gesprek door plechtig te zeggen: “Dit is niet de goede weg naar Pasen!” en veeg alle stenen op een hoop.

Speel nu met zand en stenen, te vinden bij de Extra's.