• Verwerking

Johannes de Doper wijst de weg naar Jezus, en dus ook naar het Koninkrijk. We moeten die weg zelf nog gaan. Hij heeft ons geholpen om de tweede traptrede vrij te maken. Zo kunnen wij zelf, net als de berg-beklimmer die weg gaan.

Wij zijn onderweg naar Kerstmis. Het is een weg die je niet alleen hoeft te gaan. Johannes vertelt over Jezus. Hij werd door God geroepen om het Goede Nieuws van God te gaan vertellen aan de mensen. 

Geroepen zijn dat kennen de kinderen ook. Wie roept hen meestal? Hoe gaat dat?
Komen ze altijd als ze geroepen worden? Wanneer luisteren ze wel, en wanneer luisteren ze niet?
Hoe komt het dat je niet altijd luistert?

Johannes werd geroepen door God. Zou dan anders zijn dan wanneer een vriendje of vriendinnetje je roept, of je vader of moeder? Wat zou er anders aan kunnen zijn?

Zijn de kinderen wel eens door God geroepen? Of hebben ze wel eens ervaren dat God heel dichtbij hen was? Hoe was dat?
Als God dichtbij is, of je roept, luister je dan wel altijd? 
Zegt God ook iets?
Tegen Johannes zei God dat hij de weg voor Jezus moest gaan vrijmaken, zodat Jezus kon komen. God zei dat met woorden van de profeet Jesaja, die we vorige week al tegengekomen zijn. Hij zei dat Johannes de wegen recht en glad moest maken, dat hij de heuvels en dalen vlak moest maken. Wat zou hij daarmee bedoeld hebben? 
Leg zo nodig uit dat dit beeldspraak is: je ziet het voor je, en dan begrijp je wat de bedoeling is. Maar je hoeft het niet letterlijk te nemen, precies zo te doen. Soms kun je als een berg tegen iets opzien, of in een diep dal vallen. Dat zijn geen letterlijke bergen en dalen. Maar bergen en dalen in je gedachten. Daar gaat het over wanneer Johannes de Doper de opdracht krijgt om voor Jezus de weg vlak te maken.

Wij gaan vandaag ook de weg vrij maken voor Jezus. We doen dat met grote stenen blokken.
Dat is geen gemakkelijk klusje want we gaan de stenen breken en de weg glad maken. En dat is veel werk. Maar de weg naar het Koninkrijk van God is dan ook geen gemakkelijke weg....

Johannes de Doper wijst dus de weg naar het Koninkrijk. We moeten die weg zelf nog gaan. Vandaag heeft hij ons geholpen om de tweede traptrede vrij te maken. Zo kunnen wij zelf, net als de bergbeklimmer die weg lopen.

Vorige week zat er nog prikkeldraad om de traptrede en dat is nu weg; nu is het mooi paars, de kleur van de Advent. Daar komen nu de delen van de gladgemaakte weg op te liggen, zodat de weg begaanbaar wordt. (op de afbeelding zijn de blokken nog ruw!)