De wijnstok loopt opnieuw uit

Achtergrond

Hier is informatie te vinden over de context van de lezing of de plaats en tijd in het kerkelijk jaar. Ook kan hier informatie over feesten, personen, gedenkdagen en gebruiken gevonden worden. 

Het lege graf

Op eerste paasdag ligt de Goede Week achter ons. Op donderdag, vrijdag en zaterdag kwamen we bijeen om de laatste dagen uit het leven van Jezus te gedenken.
Wij noemen dat het paastriduüm:

Witte Donderdag, de dag met de weemoed en de vreugde van het Laatste Avondmaal en de voetwassing; de liturgische kleur is wit. Paus Franciscus bezoekt een gevangenis om de voeten van een aantal gevangenen te wassen.

Goede Vrijdag staan we stil bij het verscheurende lijden en de pijn van de dood van Christus; de liturgische kleur is Paars. We lopen de kruisweg van Jezus met Hem mee.
Het lijden van heel de wereld klinkt in de viering door en wordt niet vergeten.

De paaswake op de zaterdagnacht; nacht van de oersymbolen, het water en het vuur. Het is de nacht van schepping en bevrijding. De kerk is wit en uitbundig versierd.
Van oudsher bevindt het paasvuur zich buiten. Daar wordt de paaskaars ontstoken.
Zingend en jubelend gaan alle gelovigen met de voorgangers voorop de kerk in,
eventueel na een processie met de paaskaars rond de kerk.

Paasmorgen
Vandaag is de paastijd aangebroken. De liturgische kleur verandert van paars, de kleur van de inkeer, naar wit, de kleur van het feest en de blijdschap. Dit wit gaat vaak gepaard met veel gouden glitters. In deze periode van zeven weken, die eindigt met Pinksteren lezen we niet uit het Oude Testament maar is de eerste lezing genomen uit het boek Handelingen van de Apostelen.

Het lege graf 
Vandaag horen we hoe Maria Magdalena op zondagochtend vroeg naar het graf gaat. Waarom ze gaat, wordt door Johannes niet beschreven. Gaat ze om Jezus te balsemen, zoals er bij andere evangelisten staat beschreven, of gaat ze om te rouwen om iemand die haar lief is? Jezus is begraven in een rotsgraf. Vanzelfsprekend is dat niet, in de tijd van het Nieuwe Testament werden arme mensen meestal in de grond begraven onder een hoop stenen en rijkere mensen in een rotsgraf. Hoe Jezus in dit graf voor een rijk mens terecht komt vertelt het Evangelie ons ook: twee vooraanstaande mannen ontfermen zich over het lichaam van Jezus en leggen Hem neer in een graf dat dichtbij is, omdat het bijna sabbat is.

Maria Magdalena komt bij dit graf aan en vindt het geopend. Ze haalt er twee andere, belangrijke leerlingen bij om dit nader te onderzoeken. Ze vinden niets dan windsels, omhulsels, buitenkant. Jezus zelf is verdwenen. Toch helpt deze buitenkant hen, ieder in zijn of haar eigen tempo, Johannes het eerste, om tot geloof te komen dat Jezus is opgestaan uit de dood. De evangelist vertelt dit alles heel subtiel door te spelen met het woordje ‘zien.’ Al vertellend worden we langzaam begeleidt van ‘zien’ met onze ogen tot ‘zien’ met ons hart. Om dit goed mee te maken moet je eigenlijk even verder lezen om ook de ontmoeting van Maria Magdalena met de ‘tuinman’ mee te nemen.

Hoewel er veel afbeeldingen van zijn, staat in geen van de Evangeliën iets beschreven over de wijze waarop Jezus is opgestaan uit de dood. Het blijft een mysterie, een geheim. Er zijn engelen die het goede nieuws over de opstanding vertellen en soms gaat hun verschijning gepaard met donder en bliksem, maar er zijn geen getuigen van de opstanding zelf.
We moeten het doen met verhalen over de ontmoetingen van Jezus met de vrouwen en de leerlingen.

Pasen en Pesach
Jezus sterft vlak voor het grootste Joodse feest Pesach, waarin de Joden de bevrijding uit de slavernij in Egypte vieren. Hij sterft dus vlak voor een bevrijdingsfeest en aangezien het lege graf ontdekt wordt op de vroege ochtend na dat feest, ligt het voor de hand om ervanuit te gaan dat zijn Verrijzenis plaats vond op dit bevrijdingsfeest. Ook voor Christenen is Pasen een bevrijdingsfeest. We worden bevrijd van de macht van de dood, onze grootste vijand. Een vijand die wij mensen zelf ontketend hebben en die nu weer gebracht is onder de invloed van God, die voor ons mensen het leven wil.

Jezus is de Levende. Een gemakkelijk zinnetje, maar is het ook waar in ons? Daar zullen we gaandeweg achter komen, vertelt het Evangelie ons.