Wereldmissiedag van de kinderen

Achtergrond

Hier is informatie te vinden over de context van de lezing of de plaats en tijd in het kerkelijk jaar. Ook kan hier informatie over feesten, personen, gedenkdagen en gebruiken gevonden worden. 

De kracht van het kleine

Bij de lezingen
De profeet Habakuk schreeuwt het uit naar God over de ellende die hij om zich heen ziet. Hoe lang moet het nog duren voordat God te hulp schiet en redding brengt? Waarom luistert God niet?
Toch geeft God een antwoord: schrijf het visioen op. Houd vast aan het visioen dat de rechtvaardige zal leven door zijn trouw. Wacht maar, het visioen wordt werkelijkheid.
Kernthema’s in de lezing zijn volharding, doorzettingsvermogen, vasthouden aan je droom van een betere wereld. Blijven geloven dat het mogelijk is. Bij het zien van de ellende om hem heen ervaart Habakuk zo’n machteloosheid dat hij het uitschreeuwt naar God.
De leerlingen ervaren ook een machteloosheid als ze van Jezus horen wat hen nog te wachten staat. En zij roepen tot Jezus: ‘Geef ons meer geloof’. Het antwoord van Jezus laat zien dat het niet om meer in de zin van kwantiteit gaat, maar dat het gaat om de kwaliteit van het geloof. Het hoeft helemaal niet veel en groot te zijn, dat geloof kan zelfs zo onooglijk klein zijn als een mosterdzaadje, maar als het die kracht heeft dan kunnen er wonderen gebeuren. Geloof en houd vast aan dat geloof, geef niet op, het geloof heeft en geeft kracht.

De kracht van het kleine
Het gaat er niet om dat alleen grote en machtige mensen iets goeds kunnen doen. Je hoeft er ook niet rijk of heilig voor te zijn of president van een land. Het gaat niet om groot en meer. Het gaat om de intentie van waaruit je de dingen doet. De kwaliteit van je geloof en je overtuiging. En die kwaliteit vergelijkt Jezus met een mosterdzaadje. Zo klein dat het bijna niet te zien is. Maar zo krachtig dat het de stevigste en sterkste van alle bomen kan ontwortelen en verplaatsen. We zeggen wel dat geloof bergen kan verzetten. Je kunt ook denken aan de kracht van een enkele waterdruppel, die kan een steen uithollen. Als het maar lang genoeg duurt, als je maar volhoudt, als je er maar in blijft geloven. Dat geloof wordt gevoed door het visioen, die droom die je voor ogen hebt, van een wereld waar de dingen eerlijk verdeeld zijn.

Missio en Wereldmissiedag van de kinderen
MISSIO is het katholieke solidariteitsfonds van de wereldkerk. MISSIO Nederland is onderdeel van de internationale Pauselijke Missiewerken en steunt wereldwijd kinderen in nood, het pastorale werk van parochies en bisdommen en de opleiding van priesters, diakens, pastorale werkers en catechisten.
Dit jaar schenkt Missio aandacht aan de katholieke kerk in Noordoost-India. Wereldmissiedag van de kinderen heeft als motto: kinderen helpen kinderen. Het doel is kinderen ervan bewust maken dat zij zelf iets kunnen bijdragen aan een betere wereld. Dat is niet alleen iets voor volwassenen of rijke mensen. Alle kinderen ter wereld in de katholieke kerk zamelen geld in, ook de zogenaamd arme kinderen in Afrika en Azië. Het gaat niet om de hoeveelheid die je geeft, maar om de intentie: vanuit je hart iets voor anderen over hebben. Dat is solidariteit. Iedereen kan meedoen.

Websites: www.missiokids.nl en www.missio.nl

Myanmar
Overleven in de burgeroorlog Myanmar is een veelvolkerenstaat in Zuidoost-Azië. In het overwegend boeddhistische land wonen 55 miljoen mensen. Slechts zes procent van de bevolking rekent zich tot het christelijk geloof. Na een lange tijd van militaire dictatuur waren er sinds 2010 hoopvolle democratiseringsprocessen op gang gekomen, die in 2021 door een nieuwe militaire coup teniet werden gedaan. Sindsdien woedt er een bloedige burgeroorlog. Verzetsgroepen en legers van etnische minderheden hebben zich aaneengesloten om de militaire junta te bedwingen. Inmiddels hebben zij meer dan de helft van het land onder controle. De militaire junta staat onder zeer grote druk en bombardeert doelbewust dorpen, plundert, valt scholen en ziekenhuizen aan. Bij de aanvallen ontziet de junta ook de kerken niet. In het hele land zijn drie miljoen mensen op de vlucht. Velen zijn gevlucht naar Thailand, net over de grens. Veel mensen zijn wanhopig. Maar een ding staat vast: de kerk laat hen niet in de steek.

Een ongewisse toekomst
Diep in het oerwoud van Myanmar leven duizenden mensen in schamele kampen. Ze vluchtten toen in hun stad Loikaw zware gevechten uitbraken. Bisschop Celso Ba Shwe is een van hen. Hij trekt van kamp naar kamp, zorgt voor het allernoodzakelijkste en te midden van chaos en geweld geeft hij de mensen moed en hoop. Bisschop Shwe maakt zich vooral zorgen om de toekomst van de kinderen. Al jaren kunnen velen niet naar school. De kerk probeert met informeel onderwijs een basisvorming te geven. Maar erkende diploma’s kunnen de kinderen en jongeren niet krijgen. Daarbij komt de continue dreiging van aanvallen. “Wie voortdurend angst heeft, kan niet leren”, zegt de bisschop. Ondanks alles blijft hij hoopvol. Soms, zo vertelt bisschop Shwe, vragen gelovigen hem wanneer ze weer terug in hun kathedraal kunnen. “Dan zeg ik: de kerk is geen gebouw. Wanneer wij samen bidden, bij elkaar blijven en voor elkaar zorgen, dan is daar de kerk. Nu is ze bij de verdreven mensen in het oerwoud.”

Verwoestende aardbeving
Op 28 maart 2025 werd Myanmar getroffen door een aardbeving met een kracht van 7,7. Met name de regio’s Mandalay, Sagaing, Magway en de deelstaat Shan werden getroffen. Gebouwen stortten in, straten braken op. Meer dan 3700 mensen kwamen om het leven, duizenden raakten gewond en verloren hun huis. Velen zijn sindsdien dakloos. De aardbeving treft een land dat sinds de militaire coup van 2021 lijdt onder geweld en onveiligheid. Al voor de aardbeving waren vanwege de burgeroorlog drie miljoen mensen in het land op de vlucht. Desondanks gingen de aanvallen van de militaire junta op dorpen in de eerste dagen na de catastrofe door. Militaire controleposten en bureaucratische hindernissen belemmerden de levering van hulpgoederen. De bisschoppenconferentie van Myanmar riep op tot een directe wapenstilstand. De kerk met haar wijdverbreide netwerk organiseerde snel hulp en deelde levensmiddelen, water en medicijnen uit – ook in moeilijk toegankelijke gebieden. En ze verleent pastorale zorg aan de mensen en geeft hun ondanks de extreme uitdagingen steeds weer hoop.